Sir 16
. RAB. Qui secundum sanam regulam Scripturae fide et opere permanet in semita justitiae. Scilicet qui cogitatione, locutione, opere seipsos sequestrant a societate bonorum. Quanto quis ardentius legem Dei discit, tanto magis illustratur lumine scientiae: unde, Joan. 14.. . RAB. Antiqui gigantes, desideriis terrenis irretiti, et sarcina peccatorum gravati; vel haeretici, qui confidunt in virtute sua, et in divitiis dialecticae et rhetoricae gloriantur. . RAB. Divina censura aequalitatem servat, etc., Prov. 21. . Reprehendit eos, qui Deum credunt non curare mortalia: unde Eliphaz, Job. 22.. Hinc Paulus ait, Hebr. 4.. . Quasi: Si majora pro voluntate sua dispensat, et comprehendit: minora eum latere non possunt, ad cujus nutum omnia pavent et contremiscunt; et non est qui possit ejus resistere voluntati. . Nemo enuntiare potest altitudinem justitiae ejus, nec sustinere justitiae districtionem. etc. Idololatris, haereticis, vel falsis catholicis: unde, Rom. 2.. . RAB. Qui intento corde desiderat, etc., usque ad sed statum sanctae Ecclesiae aperte manifestat. Singularum gentium originem per diversas partes mundi discrevit, ut quaeque gens parentis sui vocabulo denominata proprias sedes possideret. Mystice autem divina sapientia Ecclesiam instituens, per totius orbis partes dilatavit, et in singulis gentibus collocavit: ut in diversis locis diversa nomina vindicaret sibi, unde Joannes in Apocalypsi: Apoc. 2., et Pergami et Thyatirae et caeteris. . Dixit superius, quomodo ab initio Deus in scientia et judicio ordinavit opera sua: nunc interposita sententia auditorem hortatur, ne incredibilis verbo illius a statu rectitudinis flectatur, et ad narrationem redit, ostendens quomodo clementia Dei genus humanum reparavit sic: etc. . cogitationis arcana: unde, Psal. 138.. Et, Psal. 93..